ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ...
Τα βιβλία που μιλούν.
-Ε! ψιτ! Σε σένα μιλάω. Εγώ, ναι εγώ σου μιλάω. Μα τι κάνεις!
Ξαφνιάζομαι από την αδύναμη φωνή. Κοιτώ στο μικρό χώρο που εργάζομαι αλλά δεν έχει μπει κανένας.
Να δεις που κάποιος μου κάνει πλάκα, σκέφτομαι και ανοίγω την πόρτα. Κανένας στο διάδρομο.
Η αϋπνία με κάνει να ακούω ότι θέλω, λέω στον εαυτό μου και συνεχίζω μπροστά στην οθόνη.
-Καλά ούτε εσύ με θέλεις, τότε γιατί με έχεις εδώ κοντά σου και το χειρότερο γιατί μας έχεις όλους εδώ φυλακισμένους. Λοιπόν αν δεν κάνεις κάτι θα εξαφανίσουμε τις λέξεις, σβήνοντας τη μελάνη και θα σβήσουμε όλες τις εικόνες! φωνάζει και ένα αεράκι σηκώνεται στο γραφείο. Ξαφνικά πέφτουν κάτω, κάποια από τα βιβλία που έχω συγκεντρώσει από τους εκδότες. Και τότε καταλαβαίνω ποιος μου μιλά.
-Ώστε εσύ είσαι, ένα βιβλίο μου μιλά ένα βιβλίο και εγώ που νόμιζα πως η φωνή είναι της φαντασίας μου.
-Σου μιλώ καιρό, αλλά δεν με πρόσεχες ποτέ σου, αλλά τώρα που γίναμε πολλά βιβλία, η φωνή μου δυνάμωσε. Λοιπόν άκου να σου πω, αν δεν μας αφήσεις να ταξιδέψουμε για λίγες μέρες βγαίνοντας από δω μέσα, να νιώσουμε το χάδι του ξεφυλλίσματος, να ακούσουμε φωνές παιδικές τότε οι λέξεις μας θα σβηστούν και οι εικόνες μας θα φύγουν για άλλη βιβλιοθήκη που έχει ζωή από παιδιά που δανείζονται και από δασκάλους που διαβάζουν. Τι λες;
-Τι να πω; έμεινα άφωνη, αλλά δεν είχα χρόνο στη διάθεσή μου, μιας και όλα τα βιβλία άρχισαν να χοροπηδούν και οι σελίδες να ανεμίζουν.
-Πού και πώς θα μας δανείζεις αποφάσισε τώρα, αλλιώς δεν θα έχεις κανένα μας. Δεν θα μπορείς να μιλάς για λογοτεχνία. Δεν θα μας έχεις για να διαβάζεις ιστορίες στους μαθητές και τις μαθήτριες που σε επισκέπτονται ούτε στους εκπαιδευτικούς της Λέσχης Ανάγνωσης της Δευτέρες. Λοιπόν;
Η απαιτητική φωνή του με ανάγκασε να φωνάξω:
-Ωραία, ωραία, έχεις δίκιο λοιπόν. Τα βιβλία θα ταξιδεύουν με τη βαλίτσα της φιλαναγνωσίας. Τώρα κιόλας το ανακοινώνω στο «Βιβλία και βιβλιοφιλία»
-Γιούπι γιούπι! Ότι καλύτερο έχουμε ακούσει, τραγούδησαν οι 520 τίτλοι και μπήκαν στα ράφια σε διαστημικό χρόνο.
-Ε! ψιτ! Σε σένα μιλάω. Εγώ, ναι εγώ σου μιλάω. Μα τι κάνεις!
Ξαφνιάζομαι από την αδύναμη φωνή. Κοιτώ στο μικρό χώρο που εργάζομαι αλλά δεν έχει μπει κανένας.
Να δεις που κάποιος μου κάνει πλάκα, σκέφτομαι και ανοίγω την πόρτα. Κανένας στο διάδρομο.
Η αϋπνία με κάνει να ακούω ότι θέλω, λέω στον εαυτό μου και συνεχίζω μπροστά στην οθόνη.
-Καλά ούτε εσύ με θέλεις, τότε γιατί με έχεις εδώ κοντά σου και το χειρότερο γιατί μας έχεις όλους εδώ φυλακισμένους. Λοιπόν αν δεν κάνεις κάτι θα εξαφανίσουμε τις λέξεις, σβήνοντας τη μελάνη και θα σβήσουμε όλες τις εικόνες! φωνάζει και ένα αεράκι σηκώνεται στο γραφείο. Ξαφνικά πέφτουν κάτω, κάποια από τα βιβλία που έχω συγκεντρώσει από τους εκδότες. Και τότε καταλαβαίνω ποιος μου μιλά.
-Ώστε εσύ είσαι, ένα βιβλίο μου μιλά ένα βιβλίο και εγώ που νόμιζα πως η φωνή είναι της φαντασίας μου.
-Σου μιλώ καιρό, αλλά δεν με πρόσεχες ποτέ σου, αλλά τώρα που γίναμε πολλά βιβλία, η φωνή μου δυνάμωσε. Λοιπόν άκου να σου πω, αν δεν μας αφήσεις να ταξιδέψουμε για λίγες μέρες βγαίνοντας από δω μέσα, να νιώσουμε το χάδι του ξεφυλλίσματος, να ακούσουμε φωνές παιδικές τότε οι λέξεις μας θα σβηστούν και οι εικόνες μας θα φύγουν για άλλη βιβλιοθήκη που έχει ζωή από παιδιά που δανείζονται και από δασκάλους που διαβάζουν. Τι λες;
-Τι να πω; έμεινα άφωνη, αλλά δεν είχα χρόνο στη διάθεσή μου, μιας και όλα τα βιβλία άρχισαν να χοροπηδούν και οι σελίδες να ανεμίζουν.
-Πού και πώς θα μας δανείζεις αποφάσισε τώρα, αλλιώς δεν θα έχεις κανένα μας. Δεν θα μπορείς να μιλάς για λογοτεχνία. Δεν θα μας έχεις για να διαβάζεις ιστορίες στους μαθητές και τις μαθήτριες που σε επισκέπτονται ούτε στους εκπαιδευτικούς της Λέσχης Ανάγνωσης της Δευτέρες. Λοιπόν;
Η απαιτητική φωνή του με ανάγκασε να φωνάξω:
-Ωραία, ωραία, έχεις δίκιο λοιπόν. Τα βιβλία θα ταξιδεύουν με τη βαλίτσα της φιλαναγνωσίας. Τώρα κιόλας το ανακοινώνω στο «Βιβλία και βιβλιοφιλία»
-Γιούπι γιούπι! Ότι καλύτερο έχουμε ακούσει, τραγούδησαν οι 520 τίτλοι και μπήκαν στα ράφια σε διαστημικό χρόνο.
Έλενα Αρτζανίδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου